Καθ' οδόν στο Μπρεμερχάφεν με τον Chris Schügner και το Actros 1843 με μοναδικό χρώμα

"Αρχικά ήθελα να σπουδάσω logistics", λέει ο Chris Schügner. "Έβρισκα πολύ ενδιαφέρουσες τις διαδικασίες στην παραγωγή και τη διανομή εμπορευμάτων.“ Η οδήγηση φορτηγών επρόκειτο να είναι απλώς ένα "σκαλοπάτι" μετά το δίπλωμα. Η εκπαίδευση για επαγγελματίας οδηγός στην Spedition Glomb ενθουσίασε τον Chris. "Μπόρεσα να μειώσω το χρόνο σε δυόμισι χρόνια και γρήγορα κατάλαβα ότι μου άρεσε πραγματικά η δουλειά." Όταν, λοιπόν, του έγινε η πρόταση να εργαστεί ως μόνιμος στη Glomb, δεν το σκέφτηκε πολύ. "Η οδήγηση μου ταιριάζει!"

Πέντε χρόνια αργότερα, ο 26χρονος δεν μετανιώνει για την απόφαση του - το αντίθετο, μάλιστα: "Πηγαίνω εκεί που άλλοι κάνουν διακοπές", λέει χαρούμενος. Και προσθέτει: "Με σέβονται πολύ." Τελικά, ο οδηγός με καταγωγή από το Μπρεμερχάφεν μεταφέρει όλα όσα χρειάζονται όχι μόνο οι παλιοί του συμμαθητές.

Περιστρεφόμενη πλατφόρμα στο Μπρεμερχάφεν.

Αυτό που αποτελεί καθημερινότητα για τον Chris, αποτελεί μαγνήτη έλξης για τους επισκέπτες: Στο δεύτερο μεγαλύτερο θαλάσσιο λιμάνι της Γερμανίας, εκτός από 14 εντυπωσιακές θέσεις ελλιμενισμού για μεγάλα πλοία μεταφοράς κοντέινερ, υπάρχει μία από τις μεγαλύτερες αποβάθρες σε ποτάμι του κόσμου, έκτασης σχεδόν πέντε χιλιομέτρων. Οι τεράστιες γέφυρες εμπορευματοκιβωτίων δείχνουν από μακριά που βρίσκεται ο ποταμός Βέζερ. Πέρυσι διακινήθηκαν εδώ συνολικά 5,5 εκατομμύρια κοντέινερ (TEU). Περίπου 51% των κοντέινερ μεταφέρονται στην ενδοχώρα μέσω φορτηγών.

Η πρώτη παραγγελία για τον Chris σήμερα είναι η παραλαβή ενός κενού κοντέινερ από τη θέση 4. Όταν φτάνει εκεί ο Chris δίνει τον αριθμό της θέσης του, ο οποίος μεταδίδεται ηλεκτρονικά στον οδηγό του "van carrier". Ο ρόλος αυτού του οχήματος είναι να μετακινεί τα κοντέινερ στους τερματικούς σταθμούς. Το κοντέινερ τοποθετείται πολύ γρήγορα. Τώρα πρέπει να ελεγχθεί η ασφάλιση, για να μην λασκάρει.

Έξυπνη επιλογή χρώματος.

Πίσω στην εταιρία, ο Chris ασχολείται με τα έγγραφα για την επόμενη παραγγελία. Ακόμη και όσοι δεν είναι ντόπιοι θα παρατηρούσαν το κτήριο κοντά στον τερματικό σταθμό: οι ροζ σημαίες τραβούν αμέσως την προσοχή. 

Το ίδιο χρώμα βρίσκεται παντού: Τα 60 ιδιόκτητα φορτηγά, τα 120 πλαίσια μεταφοράς κοντέινερ και τα πέντε ρυμουλκούμενα χαμηλής πλατφόρμας είναι όλα βαμμένα στην έντονη αυτή απόχρωση. Τη δεκαετία του 80 το λιμάνι δεν φυλασσόταν, επομένως αυτό το χρώμα λειτουργούσε ως εξαιρετική αντικλεπτική προστασία. Δέκα χρόνια αργότερα, το ροζ έγινε το χρώμα της εταιρίας, για το οποίο, πλέον, είναι υπερήφανοι όλοι οι εργαζόμενοι.

Τα φορτηγά ξεχωρίζουν και στο δρόμο. "Όταν κάνω παράδοση σε μια εταιρία για πρώτη φορά, 9 φορές στις 10 θα με ρωτήσουν για το χρώμα", λέει ο Chris. "Τα παιδιά γελάνε και δείχνουν το φορτηγό, όταν με βλέπουν." Και στο Wörth οι εργαζόμενοι της Mercedes-Benz ξέρουν ότι τα φορτηγά με το ζωηρό χρώμα πηγαίνουν στο Μπρεμερχάφεν.

Ένας πραγματικός θαυμαστής του αστεριού.

Ο Chris κάνει μεγάλες αποστάσεις με το Actros του σε όλη τη Γερμανία και τις γειτονικές χώρες. Του αρέσουν ιδιαίτερα οι εγκαταλελειμμένοι επαρχιακοί δρόμοι και τα δρομολόγια στη Σουηδία και την Αυστρία. Κατά την άποψή του, "όσο πιο μακριά, τόσο καλύτερα".

Θεωρεί πως ένα επιπλέον θετικό στη δουλειά του είναι ότι το Actros του είναι εξοπλισμένο "σχεδόν με όλα όσα μπορεί κανείς να παραγγείλει από τη Mercedes-Benz". Παρουσιάζει με υπερηφάνεια το σύστημα υποβοήθησης αλλαγής κατεύθυνσης, το οποίο τον προειδοποιεί οπτικά και ηχητικά όταν εντοπίζεται κίνηση στη νεκρή γωνία.

Καθώς οδηγεί μόνο αυτός το φορτηγό, έχει στολίσει την καμπίνα οδηγού: λευκό δέρμα στρουθοκαμήλου με διακοσμητική μπορντούρα πάνω στο τραπέζι και στο δάπεδο, και μια ράβδος φωτισμού - που τοποθέτησε ο ίδιος - με μικρές λάμπες, των οποίων το χρώμα μπορεί να ελέγχει ηλεκτρονικά. Φυσικά, δεν λείπει το ροζ. Αυτό που τον χαροποιεί ιδιαίτερα είναι ότι είναι επαγγελματίας οδηγός ενός φορτηγού με αστέρι. "Και στην προσωπική μου ζωή, οδηγώ μόνο Mercedes", τονίζει. "Όταν οδήγησα δοκιμαστικά ένα V8, το "ερωτεύτηκα" αμέσως." Επιπλέον, στο σπίτι του έχει ένα παλιό 124 (έτος κατασκευής 1989),"το αυτοκίνητό μου για τις λιακάδες", όπως λέει χαμογελώντας.

Το μοναδικό του "παράπονο" από το φορτηγό: Για λόγους ασφαλείας, δεν επιτρέπεται να παίρνει μαζί τη φίλη του, τη Jessi. Όμως, τον συντροφεύει στα ταξίδια του μέσα από μια φωτογραφία, στην ψηφιακή κορνίζα στην ταμπλέτα και μέσα από μια ετικέτα με το όνομά της πάνω στην κονσόλα. Και θα συνεχίσει να είναι μαζί του: "Αυτό τον καιρό ψάχνουμε με τη φίλη μου σπίτι", λέει.

Φωτογραφίες: Christian Schmid
Βίντεο: Erik Rossel/PRH